Vandaag was het zover, naar het werk met de GSM. Maar om daar te komen moest ik eerst de NS ochtendspits zien te overleven zonder de 9292 app. Dus vlak voor het vertrekken even snel op de pc kijken. “Ja, hij rijdt nog… Hopelijk red ik al mijn aansluitingen.” Maar helaas, de bus was te laat en dus miste ik de trein. Gelukkig had ik dat door voordat ik uit de bus stapte, en kon ik verderop overstappen op de spitsbus naar Utrecht. (dat wist ik toevallig nog uit mijn hoofd ???? ).

Collega-ha-ha

Eenmaal op het werk aangekomen riep de eerste collega die ik tegenkwam grappenderwijs: “Hoe is het? Ik had je nog een appje gestuurd!”. En niet veel later kwam de volgende collega: “Oh ik heb je net zó’n leuk Facebook filmpje geappt! … Oh laat maar.”. En ook tijdens de lunch was het raak: “He he… even lekker Facebooken op mn smartphone.” (Ja Thomas, jij) ????

Verder ben ik de dag prima doorgekomen, het gaat me nu nog gemakkelijk af. Al blijft het wennen om niet direct naar je telefoon te grijpen als je even niets te doen hebt. Maar geen trillende handjes, grote afkickverschijnselen of stress. Het gaat allemaal heel relaxed.

Ringtone

Verderop op de dag werd ik gebeld, en dit keer in het bijzijn van anderen. En daar luidde mijn supersexy Basic Sony Ericsson ringtone. Letterlijk alle mensen in de ruimte keken op en richtten hun blik op mij en mijn stuk plastic met belfunctie. “Jeetje, die heb ik lang niet gehoord!” was één van de reacties. Ja, het trekt wel wat aandacht, die oude tune.

Maar ook op de weg naar huis was het raak. Ik werd gebeld en een oudere man (van rond de 60) die naast mij zat keek verbaasd op. En toen ik even later een smsje zat te typen lachte hij zelfs even. “Hij zal er ook nog wel een hebben.” dacht ik nog. Maar niet veel later zag ik hem zijn iPhone 6+ tevoorschijn halen en begon de beste man met 2 handen(!) te Whatsappen. Flink wat getik en ook de Emoji’s mochten niet ontbreken. Een moderne man dus. Ik stopte snel mijn GSM in mijn binnenzak. En terwijl het grootste deel van de mensen in de bus op hun telefoon zat, besloot ik maar eens rustig naar buiten te kijken.

Tot nu heb ik er, op wat kleine dingetjes na, niet heel veel moeite mee gehad. Ik had echt verwacht dat dit een ramp zou worden, maar tot nu toe is het allemaal heel goed te doen. Wie weet hoe lang dat nog goed gaat ;-).

Ciao!